Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

закупорыць, ; зак.

  1. Заткнуць шчыльна (адтуліну ў чым-н.).

    • З. бочку.
    • Тромб закупорыў вену.
  2. Прымусіць сядзець у памяшканні (разм.).

    • З. у чатырох сценах.

|| незак. закупорваць, .

|| наз. закупорванне, і закупорка, .

закупшчык, , м.

Той, хто робіць закупку, займаецца закупкай чаго-н.

|| ж. закупшчыца, .

закуродыміцца, ; зак.

Пакрыцца сажай, куродымам.

  • Шкло ў лямпе закуродымілася.

|| незак. закуродымлівацца, .

закуродымлены, .

Пакрыты сажай, куродымам.

  • Закуродымленая столь.

закурыцца1, ; зак.

Пакрыцца сажай, задыміцца.

  • Сцены закурыліся ад дыму.

|| незак. закурвацца, .

закурыцца2, ; зак.

Пачаць курыцца.

закурыць1, ; зак.

Пакрыць сажай, задыміць, закуродыміць.

|| незак. закурваць, .

закурыць2, ; зак.

  1. што, чаго і без дапаўнення.

    • Запаліць і пачаць курыць. з. люльку.
  2. Стаць курцом.

    • Ён рана закурыў.

|| незак. закурваць, .

закурэлы, .

Пакрыты сажай, закураны.

  • Закурэлыя чалеснікі.

закурэцца, ; зак.

  1. Задыміцца.

    • На пажарніку вопратка закурэлася.
  2. Падняцца віхрам.

    • Пыл закурэўся.