закурыць​2, ✂; зак.

  1. што, чаго і без дапаўнення.

    • Запаліць і пачаць курыць. з. люльку.

  2. Стаць курцом.

    • Ён рана закурыў.

|| незак. закурваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)