Verbum

паляна, ✂, ж.

Невялікая, адкрытая прастора сярод лесу, хмызняку.

|| памянш. палянка, ✂ і паляначка, ✂.

паляндвіца, ✂, ж.

Мяса вышэйшага гатунку з сярэдняй часткі свіной тушы каля хрыбта, якое вэндзяць або вяляць.

|| прым. паляндвічны, ✂.

• Паляндвічная выразка.

палярнік, ✂, м.

Удзельнік палярных экспедыцый, работнік палярных станцый.

|| ж. палярніца, ✂.

палярны, ✂.

1. Які мае адносіны да полюса (у 1 і 2 знач.), звязаны з дзейнасцю на полюсе, каля полюса.

   • П. клімат.
   • Палярная станцыя.
   • Палярныя групы атамаў.

2. перан. Цалкам супрацьлеглы каму-, чаму-н. (кніжн.).

   • Палярныя погляды.

|| наз. палярнасць, ✂.

палярына, ✂, ж.

Накідка на плечы, якая звычайна трохі не даходзіць да пояса, а таксама верхняя частка паліто, сукенкі ў форме такой накідкі.

• Паліто з палярынай.

|| прым. палярынны, ✂.

палясоўшчык, ✂, м.

Лясны вартаўнік, ляснік.

|| прым. палясоўшчыцкі, ✂.

палятаць, ✂; зак.

1. Прабыць некаторы час у палёце.

2. Пабегаць да стомы (разм.).

   • Хлапчукі паляталі, паляталі ды змагліся.

паляўніцтва, ✂, н.

Занятак паляваннем.

паляўнічы, ✂, м.

Той, хто займаецца паляваннем.

паляцець, ✂; зак.

1. гл. ляцець.

2. Пачаць ляцець.