Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

палоннік, , м. (разм.).

Тое, што і палонны.

|| ж. палонніца, .

|| прым. палонніцкі, .

палонны, .

Які знаходзіцца ў палоне.

  • П. салдат.
  • Узяць многа палонных (наз.).

палопацца, ; зак.

Лопнуць (пра многія прадметы).

  • Шклянкі палопаліся.

палоса, , ж.

Тое, што і паласа.

|| памянш. палоска, .

палотнішча, , н.

Адрэзак тканіны на ўсю шырыню сатканага кавалка.

  • Стол прэзідыума быў накрыты чырвоным палотнішчам.
  • П. сцяга.

палохацца, ; незак.

Даходзіць да стану страху, баяцца.

|| зак. спалохацца, і напалохацца, .

палохаць, ; незак.

Наводзіць страх, боязь.

|| зак. спалохаць, і напалохаць, .

|| наз. палоханне, .

палоць, ; незак.

Ачышчаць ад пустазелля або выдаляць яго адкуль-н.

  • П. грады.
  • П. макрыцу.

|| зак. выпалаць, .

|| наз. поліва, .

|| прым. палольны, .

палтус, , м.

Паўночная прамысловая рыба сямейства камбалавых.

|| прым. палтусавы, .

палуба, , ж.

Гарызантальнае перакрыцце ў корпусе судна.

  • Верхняя, ніжняя п.
  • Выйсці з каюты на палубу.

|| прым. палубны, .