Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пасплаўляць2, ; зак.

Сплавіць усё, многае або ўсіх, многіх (гл. сплавіць).

пасплываць, ; зак.

Сплысці — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

пасплюшчваць, ; зак.

Сплюшчыць усё, многае (гл. сплюшчыць).

пасплятацца, ; зак.

Сплесціся — пра ўсё, многае.

пасплятаць, ; зак.

Сплесці ўсё, многае.

паспойваць, ; зак.

Прывучыць да п’янства.

  • Паспойвалі хлопцаў сябры.

паспорваць, ; зак.

  1. Адпароць, аддзяліць усё, многае.

    • П. нашыўкі.
  2. Палкай, шастом скінуць усё, многае.

    • П. гнёзды.

паспраўляць, ; зак.

Справіць усё, многае або ўсім, многім.

  • П. касцюмы.

паспрачацца, ; зак.

  1. гл. спрачацца.

  2. Уступіць у спрэчку, у спаборніцтва.

    • П. ў майстэрстве.
  3. Правесці які-н. час у спрэчцы.

    • Яна любіць п.

паспускаць, ; зак.

Спусціць усё, многае або ўсіх, многіх.

  • П. сабак з прывязі.
  • П. ваду ў канаву.