Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пазгінаць, ; зак.

Сагнуць усіх, многіх ці ўсё, многае.

  • П. галіны.
  • Гора не пазгінала людзей (перан.).

пазгладжваць, ; зак.

Згладзіць, зрабіць гладкім усё, многае.

  • П. няроўнасці.

пазгортваць, ; зак.

  1. Згарнуць усё, многае.

    • П. хусткі.
  2. Зрабіць скручваннем многа чаго-н. (разм.).

    • П. папяросы.
  3. Згортваючы, сабраць у адно месца ўсё, многае.

    • П. збожжа ў кучу.

пазграбаць, ; зак.

  1. Згрэбці ў адно месца ўсё, многае.

    • П. сена ў кучкі.
  2. Грабучы, скінуць адкуль-н. усё, многае.

    • П. снег з дахаў.

пазгрызаць, ; зак.

Згрызці ўсё, многае.

  • Бабры пазгрызалі асіны.

паздавацца, ; зак.

Здацца — пра ўсіх, многіх.

  • П. ў палон.

паздаваць, ; зак.

  1. Здаць, перадаць куды-н., каму-н. усё, многае ці ўсіх, многіх.

    • П. кнігі ў бібліятэку.
  2. Здаць у часовае карыстанне ўсё, многае.

    • П. кватэры кватарантам.
  3. Раздаць усе карты ў гульні.

  4. Здаць іспыты.

    • П. экзамены.

паздаравелы, .

Які стаў здаравейшым.

  • Паздаравелае дзіця.

паздаровіцца, ; безас.; зак.:

  • не паздаровіцца каму (разм.) — будзе дрэнна каму-н. за што-н., з-за чаго-н.

  • За невыкананне работы нам не паздаровіцца.

паздзіраць, ; зак.

  1. Садраць што-н. у многіх месцах, садраць усё, многае.

    • П. фарбу з шыбаў.
    • П. рукі аб маліннік.
  2. Рэзкім рухам зняць усё, многае (разм.).

    • П. боты з ног.