Verbum

запусцець, ✂; зак.

Стаць бязлюдным, пакінутым.

запусціцца, ✂; зак.

Перастаць даіцца перад ацёлам.

• Карова запусцілася.

|| незак. запускацца, ✂.

запусціць​¹, ✂; зак.

1. што і чым у каго-што.

   • З размаху кінуць (разм.).
   • З. камень або каменем у сцяну.

2. Прывесці ў дзеянне, у рух, пачаць работу над чым-н.

   • З. матор.
   • З. новую мадэль у вытворчасць (пачаць масава вырабляць што-н.).
   • З. сцэнарый у вытворчасць (пачаць працу над фільмам).
   • З. змея (прымусіць узляцець).
   • З. ракету.

3. Засунуць куды-н. унутр (разм.).

   • З. руку ў чыю-н. кішэню (таксама перан. узяць чужое).
   • З. кіпцюры ў што-н.

4. Змясціць, упусціць куды-н. з пэўнай мэтай.

   • З. малькоў карпа ў сажалку.

|| незак. запускаць, ✂.

|| наз. запусканне, ✂ і запуск, ✂.

|| прым. запускны, ✂.

запусціць​², ✂; зак.

1. Давесці да запусцення, заняпаду.

   • З. зямлю.
   • З. гаспадарку.
   • З. вучобу.

2. Не прыняўшы своечасовых мер, даць развіцца чаму-н. (дрэннаму).

   • З. хваробу.

3. Адгадаваць.

   • З. бараду.

|| незак. запускаць, ✂.

запусціць​³, ✂; зак.

Перастаць даіць перад ацёлам.

• З. карову.

|| незак. запускаць, ✂.

|| наз. запуск, ✂.

запушчаны, ✂.

1. Даведзены да запусцення, занядбаны.

   • З. сад.

2. Застарэлы, не вылечаны своечасова.

   • Запушчаная рана.

|| наз. запушчанасць, ✂.

запушыць, ✂; зак.

Пра снег, іней: пакрыць тонкім пушыстым слоем.

• Снег запушыў зямлю.

запхаць, ✂; зак. (разм.).

Пхаючы, запоўніць чым-н.

• З. сумку пакупкамі.

|| незак. запіхаць, ✂.

запхнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Уціснуць, упіхнуць куды-н.

   • З. за пазуху кніжку.

2. Заткнуць, закрыць якую-н. адтуліну.

   • Запхнулі яму анучай рот.

|| незак. запіхаць, ✂ і запіхваць, ✂.

|| наз. запіханне, ✂ і запіхванне, ✂.

запыніцца, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і спыніцца.

|| незак. запыняцца, ✂.