Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

самаходка, , ж. (спец.).

Браніраваная машына з артылерыйскім узбраеннем і са сваёй цягай.

самаходны, .

Які рухаецца сваёй цягай.

  • С. камбайн.

самацвет, , м.

Самацветны каштоўны камень.

  • Уральскія самацветы.

самацветны, .

Пра каштоўныя мінералы, вырабныя камяні з бляскам, з прыгожай прыроднай афарбоўкай.

  • С. каменьчык.

самацёк, , м.

  1. Рух вадкасці або сыпкіх рэчываў сілай свайго цяжару.

    • С. вады.
  2. перан. Ход якой-н. справы, працы без плана, без кіраўніцтва, стыхійнае ажыццяўленне чаго-н.

    • Пусціць справу на с.

|| прым. самацёчны, .

  • Самацёчнае арашэнне.
  • С. канал.

самацёкам, прысл.

  1. Сілай свайго цяжару (пра рух вадкасці і сыпкіх рэчываў).

    • Вада ідзе с.
  2. перан. Стыхійна, неарганізавана, без планавага кіраўніцтва.

    • Работа не пойдзе с.

самачынны, .

Самавольны, самаўпраўны.

  • С. падыход.

|| наз. самачыннасць, .

самба, нескл., н.

Спартыўная барацьба, якая дапускае разнастайныя эфектыўныя прыёмы і дазваляе перамагаць больш моцнага або ўзброенага праціўніка [са скарачэння рускамоўнага словазлучэння «самозащита без оружия»].

самбіст, , м.

Спартсмен — спецыяліст па барацьбе самба.

самбрэра, нескл., н.

У Іспаніі, Лацінскай Амерыцы: лёгкі капялюш з шырокімі палямі.