Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

папільётка, , ж.

Кавалачак паперы або тканіны, на якую накручваюць пасмы валасоў для завіўкі.

|| прым. папільётачны, .

папірус, , м., зб.

  1. Трапічная травяністая расліна сямейства асаковых.

  2. Матэрыял для пісьма, які вырабляўся з гэтай расліны егіпцянамі і інш. старажытнымі народамі.

    • Скруткі папірусу.
  3. Рукапіс на такім матэрыяле.

|| прым. папірусны, і папірусавы, .

папісаць, ; зак.

  1. Правесці некаторы час за пісаннем чаго-н.

  2. Занесці ў спіс усё, многае або ўсіх, многіх (разм.).

    • П. усіх у гурток.

  • Нічога не папішаш (разм.) — нічога не зробіш, іншага выйсця няма, даводзіцца мірыцца з тым, што ёсць.

папісваць, ; незак.

Час ад часу, зрэдку пісаць.

  • П. вершы.

папіхацца, ; незак.

Адштурхвацца ад чаго-н.

  • П. шастом, плывучы ў лодцы.

папіхаць, ; незак.

  1. Штурхаючы, падштурхваючы, прымушаць ісці або перамяшчаць у якім-н. напрамку.

    • П. каго-н. у плечы.
    • П. тачку.
  2. перан., каго і кім. Абыходзіцца з кім-н. зняважліва, распараджацца кім-н.

    • Усякі тут будзе п. мяне.

папіхач, , м. (разм.).

  1. Чалавек, якому даручаюць паскорыць якую-н. справу.

  2. Тое, што і папіхіч.

папіхіч, , м. (разм.).

Чалавек, якім панукаюць, зняважліва распараджаюцца.

папіць, ; зак.

Тое, што і выпіць.

  • П. малака.

папка, , ж.

Вокладка з кардону, скуры і пад. для папер.

  • П. для спраў.

|| памянш. папачка, .

|| прым. папачны, .