Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

палохаць, ; незак.

Наводзіць страх, боязь.

|| зак. спалохаць, і напалохаць, .

|| наз. палоханне, .

палоць, ; незак.

Ачышчаць ад пустазелля або выдаляць яго адкуль-н.

  • П. грады.
  • П. макрыцу.

|| зак. выпалаць, .

|| наз. поліва, .

|| прым. палольны, .

палтус, , м.

Паўночная прамысловая рыба сямейства камбалавых.

|| прым. палтусавы, .

палуба, , ж.

Гарызантальнае перакрыцце ў корпусе судна.

  • Верхняя, ніжняя п.
  • Выйсці з каюты на палубу.

|| прым. палубны, .

палуда, , ж.

Тонкі слой волава, якім пакрываюць паверхню металічных вырабаў для засцярогі ад іржы, акіслення.

палуднаваць, ; незак.

Тое, што і абедаць.

|| зак. папалуднаваць, .

палукаш, , м.

Плецены кораб, які ўстаўляецца ў драбіны воза або сані.

палукашак, , м.

Тое, што і палукаш.

палундра, выкл.

Вокрык, які перасцерагае аб небяспецы (першапачаткова ў маракоў і пажарных: папярэджанне аб небяспецы, якая зыходзіць ад прадмета, што падае зверху).

палутарка, , ж. (разм.).

Грузавая машына грузападымальнасцю 1,5 тоны.