Verbum

падгаіцца, ✂; зак.

Крыху загаіцца.

• Рана падгаілася.

|| незак. падгойвацца, ✂.

падгаіць, ✂; зак.

Крыху загаіць.

• П. раненую руку.

|| незак. падгойваць, ✂.

падгалісты, ✂.

1. З доўгімі нагамі, цыбаты.

   • П. юнак.

2. Высокі, тонкі (пра дрэвы, расліны).

   • Падгалістая хвоя.

|| наз. падгалістасць, ✂.

падгаліць, ✂; зак.

Пагаліць з бакоў, па краях, падбрыць.

|| незак. падгольваць, ✂.

падгалосак, ✂, м.

1. Голас, які суправаджае асноўны голас у спевах (спец.).

2. перан. Той, хто ўгодліва паўтарае чые-н. словы, думкі (пагард.).

   • Ажылі паклёпнікі і іх падгалоскі.

|| прым. падгалосачны, ✂.

• Падгалосачнае спяванне.

падгалоўнік, ✂, м.

Прыстасаванне, якое робіць вышэйшым узгалоўе ў ложку, на крэслах у цырульнях, зубаўрачэбных кабінетах.

• Падняць п.

падгарнуць, ✂; зак.

1. Загнуць, падагнуць знізу ці пад ніз.

   • П. посцілку пад сяннік.

2. Грабучы, сабраць у адным месцы або наблізіць да чаго-н.

   • П. сена.

|| незак. падгортваць, ✂.

падгародны, ✂.

Які знаходзіцца каля самага горада.

• Падгародныя калгасы.

падгарэлы, ✂.

Які падгарэў, абгарэў знізу пры пячэнні, смажанні.

• Падгарэлая бульба.

падгарэць, ✂; зак.

Абгарэць, занадта падпячыся знізу.

• Пірог падгарэў.

|| незак. падгарваць, ✂.