Verbum

запраўка, ✂, ж.

1. гл. заправіць, -цца.

2. Прыправа да стравы, заправа (разм.).

   • Страва без запраўкі.

запраўляць, ✂; незак.

1. гл. заправіць.

2. чым. Кіраваць, верхаводзіць дзе-н. (разм.).

   • Усім у доме запраўляе гаспадыня.

запраўшчык, ✂, м.

Той, хто запраўляе машыну, прыбор і пад.

• Самалёт-з.

запрацавацца, ✂; зак.

1. Стаміцца ад працяглай або цяжкай работы.

   • Ты, я бачу, тут зусім запрацаваўся.

2. Захапіўшыся работай, забыцца пра час.

   • З. да глыбокай ночы.

запрацаваць​¹, ✂; зак. (разм.).

Зарабіць працай.

• З. пяцьсот тысяч рублёў.

|| незак. запрацоўваць, ✂.

запрацаваць​², ✂; зак.

Пачаць працаваць.

• Машына запрацавала.

запрашальны, ✂.

Які выражае запрашэнне.

• З. жэст.
• З. білет.

запрашэнне, ✂, н.

1. гл. запрасіць.

2. Пісьмо, запіска з просьбай з’явіцца куды-н., прыняць удзел у чым-н.

   • Разаслаць запрашэнні.

запруда, ✂, ж.

1. Найпрасцейшая плаціна ў выглядзе насыпу, якая перагароджвае цячэнне ракі.

2. Загачаны вадаём.

|| прым. запрудны, ✂.

запрудзіць, ✂; зак.

1. Перагарадзіць запрудай.

   • З. раку.

2. перан. Запоўніць сабой якую-н. прастору (разм.).

   • Людзі запрудзілі ўвесь двор.

|| незак. запруджваць, ✂.