Verbum

пасляваенны, ✂.

Які адбываецца, існуе пасля вайны.

• П. перыяд.

паслядоўнік, ✂, м.

Чалавек, які прытрымліваецца якога-н. вучэння і кіруецца ім у сваёй дзейнасці.

• П. Скарыны.

|| ж. паслядоўніца, ✂.

паслядоўны, ✂.

1. Які бесперапынна ідзе адзін за адным.

   • Паслядоўныя этапы работы.

2. Лагічна абгрунтаваны, які заканамерна вынікае з чаго-н.

   • П. вывад.
   • П. ход думак.
   • Разважаць паслядоўна (прысл.).

|| наз. паслядоўнасць, ✂.

паслязаўтра, прысл.

На наступны дзень пасля заўтрашняга.

• Паедзем п.

|| прым. паслязаўтрашні, ✂.

пасляслоўе, ✂, н.

Заключная заўвага або заключны артыкул да твора.

пасма, ✂, ж.

1. Некалькі нітак або валокнаў, складзеных удоўж.

   • П. лёну, канапель.

2. Адна з частак, на якія дзеліцца маток пражы (спец.).

3. Пучок валасоў, прылеглых адзін да другога або зліплых.

пасмажыць, ✂; зак.

1. Прыгатаваць смажаннем.

2. Сасмажыць усё, многае або ўсіх, многіх.

3. Смажыць некаторы час.

пасмейвацца, ✂; незак.

Смяяцца або насміхацца злёгку, трохі.

• Сядзіць і пасмейваецца.

пасмешышча, ✂, н.

1. Той, з каго (або тое, з чаго) смяюцца, кпяць.

   • Быць усеагульным пасмешышчам.

2. Здзек, асмяянне.

   • Выставіць каго-н. на п.

пасміхацца, ✂; незак.

Тое, што і пасмейвацца.