Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

заправіцца, ; зак.

  1. Заправіць сваю машыну гаручым.

  2. чым і без дапаўнення.

    • Добра падсілкавацца (разм.).

|| незак. запраўляцца, .

|| наз. запраўка, .

заправіць, ; зак.

  1. Уставіць, усунуць у што-н.

    • З. штаны ў боты.
  2. Падрыхтаваць да работы, ужывання, карыстання (пра механізмы, прыборы).

    • З. бак бензінам.
    • З. газавую лямпу.
  3. Пакласці ў што-н. прыправу.

    • З. грыбы смятанай.

|| незак. запраўляць, .

|| наз. запраўка, .

|| прым. заправачны, .

  • Заправачная станцыя.

запрадаць1, ; зак. (спец.).

Папярэдне дамовіцца аб продажы чаго-н.

|| незак. запрадаваць, .

|| наз. запродаж, .

|| прым. запродажны, .

запрадаць2, ; незак.

Пачынаць прадзенне.

запражны, .

Прызначаны для запрэжкі, які ходзіць у запрэжцы.

  • З. Конь.

запрапасціцца, ; зак. (разм.).

Прапасці, падзецца невядома куды.

  • Блакнот кудысьці запрапасціўся.

запрасаваць, ; зак.

Загладзіць прасам.

  • З. шво.

|| незак. запрасоўваць, .

запрасіць, ; зак.

  1. Папрасіць прыйсці.

    • З. у госці.
    • З. на пасяджэнне.
  2. Прапанаваць выканаць якую-н. работу, даручэнне.

    • З. на працу ў аддзел.
    • З. кансультанта.
  3. Назваць занадта высокую цану за што-н.

    • З. за тавар вельмі дорага.

  • Сардэчна запрашаем — ветлівае запрашэнне.

|| незак. запрашаць, , запрашваць, і запрошваць, .

|| наз. запрашэнне, .

запраторыць, ; зак. (разм.).

  1. Далёка або невядома куды схаваць, падзець.

    • І куды ён запраторыў шашкі?
  2. перан. Заслаць куды-н., адкуль цяжка выбрацца, вызваліцца.

    • З. каго-н. у глуш.

|| незак. запраторваць, .

запратэставаць, ; зак.

Пачаць пратэставаць.