Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пакупка, , ж.

Купленая рэч.

  • Паказаць новую пакупку.

пакупнік, , м.

Чалавек, які купляе што-н.

|| ж. пакупніца, .

|| прым. пакупніцкі, .

пакупны, .

  1. Які звязаны з магчымасцямі купляць.

    • Пакупная здольнасць насельніцтва.
  2. Такі, як пры куплі (пра цану).

    • Грошы, заплочаныя за будынак, залічваюцца ў кошт пакупной цаны.

пакурваць, ; незак. (разм.).

Курыць, не спяшаючыся, час ад часу, пакрыху.

  • П. на прызбе.

пакурыць, ; зак.

  1. Правесці некаторы час, курачы.

  2. Скурыць усё, многае.

    • П. усе папяросы.

пакусаць, ; зак.

  1. Укусіць у многіх месцах ці некалькі разоў.

  2. Скусаць.

    • Хлопчыка пакусалі пчолы.

пакусваць, ; незак.

Кусаць мала, калі-нікалі.

  • Нервова п. цыгарэту.

пакута, , ж.

Вялікая фізічная або душэўная мука.

  • Вочы, поўныя пакуты.
  • Душэўныя пакуты.

пакутаваць, ; незак.

  1. Цярпець пакуты.

    • П. ад зубнога болю.
  2. Пераносіць якія-н. нягоды, цяжкасці.

    • П. ад беззямелля.

пакутлівы, .

  1. Які прычыняе пакуты, мукі.

    • П. кашаль.
    • Пакутлівае пытанне.
  2. Які выяўляе пакуту, муку; выкліканы пакутай, мукай.

    • П. твар.
    • Пакутлівыя слёзы.

|| наз. пакутлівасць, .