Verbum

пуло́вер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Род трыкатажнага світара без каўняра і засцежак.

|| прым. пуло́верны, -ая, -ае.

пульверыза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для распырсквання вадкасці дробнымі часцінкамі.

|| прым. пульверыза́тарны, -ая, -ае.

пульверыза́цыя, -і, ж.

Распырскванне вадкасці пульверызатарам.

пу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

Партыя гульні ў прэферанс, а таксама графа на аркушы для запісу вынікаў гульні.

пульну́ць гл. пуляць.

пу́льпа, -ы, ж. (спец.).

1. Рыхлая злучальная тканка, якая запаўняе поласць зуба.

2. Сумесь вады і грунту або горнай пароды, якая атрымліваецца пры земляных і горных работах гідраўлічным спосабам.

3. Зробленая і разрэджаная руда.

пульс, -у, м.

1. Рытмічны рух сценак артэрый, які выклікаецца дзейнасцю сэрца.

Намацаць п.

2. перан., чаго. Тэмп жыцця, руху чаго-н.

П. грамадскага жыцця.

|| прым. пу́льсавы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

пульсава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -су́е; незак.

1. Пра сэрца, артэрыі: мець пульс, біцца.

На скроні ледзь прыметна пульсавала жылка.

2. Праяўляцца з перыядычнымі зменамі ў сіле, напружанні і пад. (спец.).

|| наз. пульсава́нне, -я, н. і пульса́цыя, -і, ж.

пульса́ры, -аў, адз. -са́р, -а, м. (спец.).

Касмічныя крыніцы выпрамяненняў, якія дасягаюць Зямлі ў выглядзе імпульсаў, што перыядычна ўзнікаюць.

пульсу́ючы, -ая, -ае (спец.).

Які праяўляецца, дзейнічае з перыядычнымі зменамі, рытмічна.

П. струмень.