Verbum

пужа́ны, -ая, -ае.

Такі, якога часта і многа пужалі.

Пужаная варона і куста баіцца (прыказка).

пужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Адчуваць страх, палохацца.

|| зак. спужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і напужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

пужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго (што).

Наводзіць страх, палохаць.

|| зак. спужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і напужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

Напужаў мех, дык і торба страшна (прыказка).

|| аднакр. пужну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́

|| наз. пужа́нне, -я, н.

пу́жка гл. пуга.

пужлі́вы, -ая, -ае.

Схільны да спалоху, які ўсяго баіцца, палахлівы; які выражае спалох.

П. позірк.

Пужліва (прысл.) азірацца.

|| наз. пужлі́васць, -і, ж.