Verbum

паграні́чны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца або адбываецца каля граніцы.

Пагранічная зона.

П. інцыдэнт.

2. Які мае адносіны да аховы граніцы.

П. гарнізон.

паграні́чча, -а, н.

Прыгранічная паласа, зона.

паграшы́ць гл. грашыць.

пагро́за, -ы, мн. -ы, -ро́з, ж.

1. Запалохванне, абяцанне зрабіць непрыемнасць, зло.

Не звяртаць увагі на пагрозы.

2. Магчымая небяспека.

П. смерці.

План быў пад пагрозай зрыву.

пагро́злівы, -ая, -ае.

Тое, што і пагражальны.

П. выраз твару.

Пагрозлівая цемра.

|| наз. пагро́злівасць, -і, ж.

пагро́м, -у, мн. -ы, -аў, м.

Рэакцыйна-шавіністычнае выступленне супраць якой-н. нацыянальнай ці іншай групы насельніцтва, якое суправаджаецца грабяжом маёмасці і масавымі забойствамі.

|| прым. пагро́мны, -ая, -ае.

пагро́мшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Арганізатар або ўдзельнік пагрому.

Фашысцкія пагромшчыкі.

пагрубе́ць гл. грубець.

пагру́зачны, -ая, -ае.

Прызначаны для пагрузкі, які мае адносіны да пагрузкі.

Пагрузачныя работы.

пагрузі́цца гл. грузіцца.