Verbum

пааба́пал, прыназ. і прысл.

Тое, што і абапал.

паабва́львацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Абваліцца — пра ўсё, многае.

Берагі ямы паабвальваліся.

паабва́льваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Абваліць усё, многае.

П. зямлянкі.

паабва́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Абліць варам усё, многае або ўсіх, многіх.

П. гародніну.

паабве́шваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Абвешаць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. сцены карцінамі.

паабвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Абвіць усё, многае.

Хмель паабвіваў слупы.

паабвінава́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што, у чым.

Абвінаваціць усіх, многіх.

паабвіса́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Абвіснуць — пра ўсё, многае.

Галіны вярбы паабвісалі.

паабво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак., што і чым.

Абвесці чым-н. усё, многае.

П. малюнкі рамкамі.

паабвя́звацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

Абвязацца — пра ўсіх, многіх.

Жанчыны паабвязваліся хусткамі.