устаўны́, -а́я, -о́е.
Прыстасаваны для таго, каб устаўляць, устаўлены ў што-н.
Устаўныя шыпы.
Устаўныя зубы.
уста́ць, -а́ну, -а́неш, -а́не; зак.
1. Стаць на ногі, прыняць стаячае становішча.
У. з канапы.
Рана ў. (рана падняцца з пасцелі). Хворая ўстала (выздаравела).
2. перан. Падняцца, рушыць на здзяйсненне чаго-н.
У. на абарону Радзімы.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра нябесныя свяцілы: з’явіцца на гарызонце, узысці.
Над лесам устала сонца.
4. перан. Узнікнуць, з’явіцца, паўстаць.
У памяці ўсталі вобразы сяброў.
|| незак. устава́ць, -таю́, -тае́ш, -тае́; -таём, таяце́, -таю́ць; -тава́й.
|| наз. устава́нне, -я, н. (да 1 знач.).
устая́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -таі́цца; зак.
1. Пра вадкасць: у выніку доўгага стаяння ў пэўных умовах стаць гатовым для ўжывання.
Квас устаяўся.
2. перан. Стаць з цягам часу ўстойлівым, пастаянным.
Характар устаяўся.
|| незак. усто́йвацца, -аецца.
устая́ць, -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й; зак.
1. Утрымацца, захаваць стаячае становішча, не ўпасці.
У. на нагах.
2. перан. Астацца стойкім, не паддацца чаму-н.
У. перад выпрабаваннямі.
У. перад спакусай.
|| незак. усто́йваць, -аю, -аеш, -ае.
усто́й, -я, мн. -і, -яў, м.
1. Апора моста, гідратэхнічнага збудавання.
Устоі мастоў.
2. перан., мн. Тое, што склалася, устаялася, асновы (у 4 знач.).
Устоі жыцця.
Маральныя ўстоі.
усто́йлівы, -ая, -ае.
1. Які стаіць цвёрда, не хістаючыся, не падаючы.
Устойлівая апора.
Устойлівая раўнавага.
2. перан. Які не паддаецца ваганням, пастаянны, стойкі, цвёрды.
Устойлівыя ўраджаі.
Устойлівая валюта.
У. характар.
|| наз. усто́йлівасць, -і, ж.
усто́яны, -ая, -ае.
Які стаў гатовым для ўжывання ў выніку доўгага стаяння ў адпаведных умовах.
Устояная наліўка.
усто́яцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́іцца; зак. (разм.).
Тое, што і устаяцца.
|| незак. усто́йвацца, -аецца.
усто́яць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; зак. (разм.).
Тое, што і устаяць.
|| незак. усто́йваць, -аю, -аеш, -ае.
устро́іцца, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца; зак.
1. Уладкавацца, паступіць куды-н. (на работу).
У. на фабрыку.
2. Размясціцца дзе-н.; наладзіць сваё жыццё ў якім-н. месцы.
У. спаць на канапе.
У. на кватэру.
|| незак. устро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.