пу́дрыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак.
Пакрываць сабе твар пудрай.
|| зак. напу́дрыцца, -руся, -рышся, -рыцца і папу́дрыцца, -руся, -рышся, -рыцца.
|| наз. пу́дранне, -я, н.
пу́дрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; незак., каго-што.
Пакрываць пудрай.
П. твар.
П. нос.
|| зак. напу́дрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны і папу́дрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны.
|| наз. пу́дранне, -я, н.
пу́дынг, -у, мн. -і, -аў, м.
Запяканка з круп, мукі, тварагу і пад. з фруктамі, ласункамі ці іншымі прыправамі.
Тварожны п.
Яблычны п.
пужа́ны, -ая, -ае.
Такі, якога часта і многа пужалі.
Пужаная варона і куста баіцца (прыказка).
пужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
Адчуваць страх, палохацца.
|| зак. спужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і напужа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
пужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго (што).
Наводзіць страх, палохаць.
|| зак. спужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і напужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.
Напужаў мех, дык і торба страшна (прыказка).
|| аднакр. пужну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́
|| наз. пужа́нне, -я, н.
пужлі́вы, -ая, -ае.
Схільны да спалоху, які ўсяго баіцца, палахлівы; які выражае спалох.
П. позірк.
Пужліва (прысл.) азірацца.
|| наз. пужлі́васць, -і, ж.
пу́за, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).
Тое, што і жывот.
П. разгадаваў (пра тоўстага чалавека). Ад пуза (есці, наесціся: колькі хочаш, да адвалу).
пузано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.
Рыба сямейства селядцовых.