Verbum

усхо́джы, -ая, -ае.

Пра насенне: здольны прарастаць, даваць усходы.

Усходжае насенне.

|| наз. усхо́джасць, -і, ж.

Праверыць насенне на ў.

усхо́дзіць гл. узысці.

усхо́дкі, -аў.

Прыступкі, па якіх паднімаюцца ўгору.

усхо́ды¹, -аў.

Першыя парасткі пасеваў.

Яравыя ў.

усхо́ды², -аў.

Прыступкі лесвіцы.

Спускацца па ўсходах.

усхо́плівацца гл. усхапіцца.

усцерагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; усцяро́г, -церагла́; -ло́; -ражы́; -ражо́ны; зак., каго-што.

Уберагчы, ахоўваючы ад каго-, чаго-н.

|| незак. усцерага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

усцерагчы́ся, -рагу́ся, -ражэ́шся, -ражэ́цца; -ражо́мся, -ражаце́ся, -рагу́цца; усцяро́гся, -церагла́ся; -ло́ся; -ражы́ся; зак.

Зберагчы, усцерагчы сябе ад чаго-н.

У. ад небяспекі.

|| незак. усцерага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

усце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.

Знайсці для сябе задаволенне, уцеху ў кім-, чым-н., узрадавацца.

У. ад сустрэчы са старым знаёмым.

|| незак. усце́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

усце́шыць, -шу, -шыш, -шыць; зак., каго (што).

Выклікаць у каго-н. пачуццё задаволенасці, радасці; супакоіць.

Навіна ўсцешыла чалавека.

У. брата добрым словам.

|| незак. усце́шваць, -аю, -аеш, -ае.