Verbum

панавя́зваць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. чаго. Зрабіць шляхам вязання многа чаго-н.

П. пальчатак.

2. што. Пачапіць што-н. усім, многім.

П. званкі на шыю жывёле.

3. каго. Прывязаць, каб не разыходзіліся (пра жывёлу).

П. коней на ланцугі.

панаганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. каго-чаго. Нагнаць, сабраць у адным месцы многа каго-, чаго-н.

П. жывёлы на бойню.

П. лодак у бухту.

2. што. Нацерці (пра мазалі).

П. мазалі на руках.

3. што. Набіваючы, насадзіць на што-н. усё, многае.

П. абручы на бочку.

4. чаго. Увагнаць многа чаго-н. куды-н.

П. цвікоў у сцяну.

панагружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго-што. Нагрузіць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. вазы сенам.

2. каго (што). Ускласці дадатковую нагрузку на многіх.

панадво́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

Двор каля дома.

Падмесці п.

панадвя́зваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Надвязаць усё, многае.

П. панчохі.

П. вяроўкі.

панадзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. што. Надзьмуць, напоўніць (паветрам, газам) усё, многае.

П. веласіпедныя камеры.

2. пераважна безас., чаго. Нанесці ветрам вялікую колькасць чаго-н.

Панадзімала ў вокны пылу.

пана́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак., з інф. і без дап.

Набыць звычку рабіць што-н. непажаданае.

Зайцы панадзіліся ў сад.

Конь панадзіўся хадзіць у авёс.

панадзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Надзець на сябе шмат чаго-н. або на вялікую колькасць каго-, чаго-н.

Франтавікі панадзявалі ўзнагароды.

П. навалачкі на падушкі.

панадку́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Надкусіць усё, многае ў многіх месцах.

П. яблыкі.

пана́дны, -ая, -ае.

Такі, што прыцягвае да сябе якімі-н. якасцямі, прывабны.

П. выгляд.

П. смех.

|| наз. пана́днасць, -і, ж.