завары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ва́рыцца; зак.
1. Настаяцца ў вары.
Чай заварыўся.
2. перан. Распачацца (пра што-н. клапатное, складанае, непрыемнае; разм.).
Заварылася справа.
|| незак. зава́рвацца, -аецца.
завары́ць, -ару́, -а́рыш, -а́рыць; -а́раны; зак.
1. што і чаго. Прыгатаваць навар, настой з чаго-н. ці абдаць варам пры гатаванні чаго-н.
З. чай.
З. ліпавага цвету.
З. цеста.
2. Заліць, запоўніць пустоты ў металічным ліцці (спец.).
3. перан. Распачаць рабіць што-н. (клапатное, непрыемнае; разм.).
З. справу.
|| незак. зава́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. зава́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і зава́рванне, -я, н.
завастры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́стрыцца; зак.
1. Стаць вострым (у 1 знач.).
Нос завастрыўся (стаў танчэйшым да кончыка пры схудненні).
2. перан. Больш рэзка, больш ясна абазначыцца.
Пытанне завастрылася.
|| незак. завастра́цца, -а́ецца і заво́стрывацца, -аецца.
завастры́ць, -вастру́, -во́стрыш, -во́стрыць; -во́страны; зак., што.
1. Зрабіць вострым (у 1 знач.).
З. аловак.
2. перан. Больш рэзка абазначыць галоўнае, істотнае ў чым-н.; падкрэсліць.
З. пытанне.
◊
Завастрыць увагу на чым — сканцэнтраваць увагу на чым-н.
|| незак. завастра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і заво́стрываць, -аю, -аеш, -ае.
завашы́вець гл. вашывець.
заваява́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Тое, што і заваёўнік.
заваява́льны, -ая, -ае.
Накіраваны на заваяванне, звязаны з заваяваннем; заваёўніцкі, захопніцкі.
Заваявальныя войны.
заваява́нне, -я, н.
1. гл. заваяваць.
2. Тое, што і заваёва (у 2 знач.).
заваява́ць, -ваю́ю, -ваю́еш, -ваю́е; -ваю́й; -ваява́ны; зак.
1. каго-што. Захапіць вайной.
З. краіну.
2. перан., што. Дамагчыся, дасягнуць чаго-н. сваёй дзейнасцю.
З. аўтарытэт.
З. сабе становішча.
|| незак. заваёўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. заваёва, -ы, ж. і заваява́нне, -я, н.
заве́дамы, -ая, -ае.
Наперад добра вядомы; несумненны (звычайна пра што-н. адмоўнае).
З. нягоднік.
Заведамая хлусня.
Заведама (прысл.) непраўдзівыя звесткі.