захава́льнік, -а,
Той, хто захоўвае што
||
захава́льнік, -а,
Той, хто захоўвае што
||
захава́насць, -і,
Захаванне ў поўнай цэласці, адсутнасць пашкоджанняў.
захава́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца;
1. (1 і 2
2. (1 і 2
3. Захаваць свае сілы, маладжавы выгляд (
4. Застацца непашкоджаным, уцалець.
||
захава́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны;
1. Аберагаючы, не даць каму-, чаму
2. што. Пакінуць у сіле, у дзеянні.
3. што. Не парушыць чаго
4. каго-што. Пакласці, размясціць так, каб не маглі знайсці (
||
||
за́хад, -у,
1. Адзін з чатырох бакоў свету і напрамак, процілеглы ўсходу; частка гарызонту, дзе заходзіць сонца.
2. Мясцовасць, размешчаная ў гэтым напрамку, а таксама («З» вялікае) краіны Заходняй Еўропы і Амерыкі.
||
захаджа́лы, -ая, -ае (
Прышлы з чужых мясцін, які зайшоў мімаходам.
захадзі́ць, -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць;
Пачаць хадзіць.
за́хады, -аў.
Меры, дзеянні, накіраваныя на дасягненне пэўнай мэты.
захалу́сце, -я,
Глухое, аддаленае ад цэнтра месца.
||
захапі́цца, -хаплю́ся, -хо́пішся, -хо́піцца;
1. кім-чым. Цалкам аддацца якой
2. кім. Закахацца ў каго
||