Verbum

за́нава, прысл.

Тое, што і нанава.

зана́дта, прысл.

Залішне, празмерна, звыш якой-н. мяжы.

Нешта ты стаў з. смелым.

З. знізіць патрабаванні.

зана́льны, -ая, -ае.

1. гл. зона.

2. Размешчаны ў якой-н. зоне, мясцовасці або ўласцівы ёй.

Занальная флора.

занараві́цца, -раўлю́ся, -ро́вішся, -ро́віцца; занаравіўся, -вілася; зак.

Занатурыцца, уперціся.

Конь занаравіўся, не хоча ісці ў брод.

занасі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -но́сіцца; зак.

Забрудзіцца ад доўгага нашэння.

|| незак. зано́швацца, -аецца.

занасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны; зак., што.

Забрудзіць ад доўгай носкі.

З. сарочку.

|| незак. зано́шваць, -аю, -аеш, -ае.

занатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што і з дадан.

Запісаць што-н. для памяці або адзначыць у памяці.

З. пачутае ў запісной кніжцы.

|| незак. занато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

занату́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

Заўпарціцца, уперціся, праявіць свой нораў.

заначава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; зак.

Астацца начаваць дзе-н.

З. у знаёмых.

зандзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., каго-што.

1. Даследаваць зондам (у 1 знач.; спец.).

2. перан. Папярэдне высвятляць што-н. у каго-н. (кніжн.).

◊

Зандзіраваць глебу (кніжн.) — тое, што і зандзіраваць (у 2 знач.).

|| зак. пазандзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй (да 2 знач.).

|| наз. зандзі́раванне, -я, н. і занда́ж, -у, м. Зандзіраванне раны. Зандаж глебы. Зандаж печані.