Verbum

пасме́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Смяяцца або насміхацца злёгку, трохі.

Сядзіць і пасмейваецца.

пасме́ць гл. смець.

пасме́шышча, -а, н.

1. Той, з каго (або тое, з чаго) смяюцца, кпяць.

Быць усеагульным пасмешышчам.

2. Здзек, асмяянне.

Выставіць каго-н. на п.

пасміха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Тое, што і пасмейвацца.

пасмугле́лы, -ая, -ае.

Які стаў смуглым, смуглейшым.

П. твар.

пасмугле́ць гл. смуглець.

пасмяле́ць гл. смялець.

пасмяро́тны, -ая, -ае.

Які ажыццёўлены або ўзнік пасля смерці (пра што-н., што адносіцца да дзейнасці нябожчыка).

Пасмяротнае выданне твораў пісьменніка.

Узнагароджаны пасмяротна (прысл.).

пасне́даць гл. снедаць.

пасну́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; зак.

Заснуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае.

Дзеці паснулі.