Verbum

пакудла́ціцца гл. кудлаціцца.

пакудла́ціць гл. кудлаціць.

па́кулле, -я, н.

Грубае валакно, якое адходзіць пры апрацоўцы лёну, канапель.

Заканапаціць шчыліны пакуллем.

|| прым. па́куллевы, -ая, -ае.

паку́ль.

1. прысл. На працягу некаторага часу.

Пастой п. тут.

П. нічога не вядома.

2. злуч. На працягу таго часу як.

П. дзяўчына вучыцца, трэба ёй дапамагаць.

3. злуч. Да той пары як.

Не пайду, п. не скончу работы.

◊

Пакуль што (разм.) — пакуль (у 1 знач.), незалежна ад таго, што можа здарыцца потым.

Пакуль што мы тут усім задаволены.

пакумі́цца гл. куміцца.

паку́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Загорнутыя ў што-н. рэчы.

П. кніг.

пакупа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Пабыць у вадзе, купаючыся.

П. ў рацэ.

паку́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Купленая рэч.

Паказаць новую пакупку.

пакупні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які купляе што-н.

|| ж. пакупні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

|| прым. пакупні́цкі, -ая, -ае.

пакупны́, -а́я, -о́е.

1. Які звязаны з магчымасцямі купляць.

Пакупная здольнасць насельніцтва.

2. Такі, як пры куплі (пра цану).

Грошы, заплачаныя за будынак, залічваюцца ў кошт пакупной цаны.