падсо́ўвацца гл. падсунуцца.
падсо́ўваць гл. падсунуць.
падсо́хлы, -ая, -ае.
Які злёгку высах, стаў больш сухім.
Падсохлая глеба.
падсо́хнуць, -ну, -неш, -не; падсо́х, -хла; -ні́; зак.
Злёгку высахнуць.
Дарога падсохла.
|| незак. падсыха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
На дварэ стала п. (безас.).
падсо́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (спец.).
Надразанне дрэў для атрымання жывіцы, соку.
|| прым. падсо́чны, -ая, -ае.
падсправазда́чны, -ая, -ае.
1. Які выдаецца з умовай справаздачы.
Падсправаздачныя грошы.
2. Які абавязаны рабіць справаздачу.
Падсправаздачная асоба.
|| наз. падсправазда́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
падспу́дны, -ая, -ае (кніжн.).
Захаваны, патаемны.
Падспудная трывога.
|| наз. падспу́днасць, -і, ж.
падста́ва¹, -ы, мн. -ы, -та́ў, ж.
Прычына, важкія абставіны, якія робяць зразумелымі што-н., з’яўляюцца асновай для чаго-н.
Мець законныя падставы для чаго-н. На агульных падставах (нараўне з усімі).
◊
На падставе чаго, у знач. прыназ. — зыходзячы з чаго-н., апіраючыся на што-н., у адпаведнасці з чым-н.
Дзейнічаць на падставе інструкцыі.
падста́ва², -ы, ж. (уст.).
Зменныя коні ў дарозе, а таксама месца змены коней.
Выслаць падставу.
падста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.
1. каго-што. Паставіць пад што-н.
П. таз пад кран.
П. ножку каму-н. (паставіць нагу так, каб аб яе спатыкнуўся ці ўпаў хто-н. іншы; таксама перан.: нядобрасумленнымі сродкамі перашкодзіць каму-н. у якой-н. справе; разм.).
2. што. Пасунуўшы, наблізіць.
П. крэсла госцю.
3. перан., каго-што. Пазбавіць усялякай аховы, зрабіць даступным для нападу.
П. фігуру пад удар.
4. каго-што. Паставіць узамен.
П. лічбу ў формулу.
|| незак. падстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. падстано́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 4 знач.).