Verbum

паскле́йваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Склеіць усё, многае.

пасклёўваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; -аны; зак., што.

Скляваць усё, многае.

Птушкі пасклёўвалі ягады рабіны.

паскліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго (што).

Склікаць усіх, многіх.

П. гасцей.

паскна́рнічаць гл. скнарнічаць.

паско́лваць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Скалоць усё, многае (гл. скалоць¹).

П. ломам лёд.

2. і без дап. Сколваць некаторы час.

паско́лваць², -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Скалоць, змацаваць разам (шпількай) усё, многае.

П. кавалкі матэрыі.

2. каго-што. Параніць у многіх месцах або многіх чым-н. вострым, калючым.

П. ногі ржышчам.

3. каго-што і без дап. Сколваць некаторы час (гл. скалоць²).

паско́пваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Скапаць усё, многае.

П. купіны.

паско́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

1. Стаць больш хуткім.

Рух поезда паскорыўся.

2. Наступіць хутчэй, чым думалася.

Зварот мой паскорыўся.

|| незак. паскара́цца, -а́ецца і паско́рвацца, -аецца.

|| наз. паскарэ́нне, -я, н.

паско́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. Зрабіць больш хуткім.

П. крок.

П. апрацоўку дэталей.

2. Наблізіць надыход чаго-н.

П. ад’езд.

|| незак. паскара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паскарэ́нне, -я, н.

паско́чвацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

Скаціцца — пра ўсё, многае ці ўсіх, многіх.