Verbum

парано́мія

(гр. paranomia = беззаконне)

супярэчнасць у законах.

пара́нтрапы

(ад пара- + -антрап)

выкапнёвыя чалавекападобныя прыматы, блізкія да аўстралапітэкаў.

парантэ́з

(фр. parenthèse = уводнае слова; думка, ад гр. parenthesis = устаўка)

фігурная дужка, якая служыць для аб’яднання некалькіх слоў або радкоў, часцей за ўсё ў табліцах і формулах.

парапе́т

(фр. parapet, ад іт. parapetto)

невысокая сцяна, агароджа ўздоўж страхі, балкона, набярэжнай і інш.

парапітэ́к

(ад пара- + -пітэк)

адна з найбольш старажытных выкапнёвых чалавекападобных малпаў.

параплегі́я

(ад пара- + гр. plego = удар)

параліч абедзвюх ніжніх або абедзвюх верхніх канечнасцей.

параплеро́ма

(ад пара- + гр. pleroma = колькасць)

адна з форм плеаназму.

парапо́дыі

(ад пара- + -подыі)

парныя бакавыя вырасты сегментаў тулава кольчатых чарвей.

парапо́фізы

(ад пара- + apophysis = адростак)

ніжнія папярочныя адросткі цел пазванкоў у многіх рыб.

парапракты́т

(ад пара- + гр. proktos = задні праход)

запаленне клятчаткі вакол прамой кішкі.