Verbum

пантапо́н

(ад гр. pan, -ntos = усё + opion = опій)

сумесь салянакіслых солей алкалоідаў опію, якая змяшчае каля 50 % марфіну.

пантары́м

(ад гр. pan, -ntos = усё + фр. rime = рыфма)

верш, усе радкі якога спалучаны пантарыфмай.

пантары́фма

(ад гр. pante = праз + рыфма)

рыфма, заснаваная на суцэльнай сугучнасці не толькі канцавых, але і ўнутраных гукавых элементаў верша.

пантатэ́навы

(ад гр. pantothen = адусюль);

п-ая кіслата — вітамін групы В, які ў клетках жывёл і раслін уваходзіць у склад каферменту A, што ўдзельнічае ў многіх працэсах абмену рэчываў.

пантатэ́рыі

(н.-лац. pantotheria)

падклас вымерлых млекакормячых, якія жылі ў мезазоі; насякомаедныя.

пантафа́гі

(ад гр. pan, -ntos = усё + фагі)

арганізмы, здольныя жывіцца самым разнастайным кормам; усёедныя жывёлы (параўн. паліфагі).

пантафа́гія

(ад гр. pan, -ntos = усё + -фагія)

усёеднасць (параўн. паліфагія).

пантацы́д

(ад гр. pan, -ntos = усё + -цыд)

бактэрыцыдны прэпарат, які выкарыстоўваецца для дэзінфекцыі ран, інструментаў, вопраткі.

панто́граф

(ад гр. pan, -ntos = усё + -граф)

1) прыбор для капіравання чарцяжоў, карт, планаў у другім маштабе;

2) рухомы токапрыёмнік на даху электравоза або маторнага вагона для зняцця току з кантактнага проваду.

панто́метр

(ад гр. pan, -ntos = усё + -метр)

лёгкі вугламерны інструмент, які выкарыстоўваецца пры тапаграфічнай здымцы.