Verbum

паці́р

(гр. poter = чаша)

літургічны сасуд у выглядзе чашы на высокай ножцы для асвячэння віна і прыняцця прычасця.

пацые́нт

(лац. patiens, -ntis = які пакутуе)

хворы ў адносінах да ўрача, у якога ён лечыцца.

пацыфі́зм

(ад лац. pacificus = прымірэнчы)

антываенны рух, прыхільнікі якога выступаюць супраць усякіх войнаў незалежна ад іх характару і мэты і настойваюць на неабходнасці мірнага вырашэння канфліктаў паміж краінамі і народамі.

пацыфіка́цыя

(лац. pacificatio = уціхаміранне)

кніжн. падаўленне карнымі мерамі паўстання народнага хвалявання.

пацыфі́ст

(фр. pacifiste, ад лац. pacificus = міратворчы)

прыхільнік пацыфізму.

пацяры́к

(гр. Paterikon, ад pater = бацька)

кніга, якая змяшчае жыція святых і павучанні рэлігійнага зместу.

пачу́лі

(англ. patchouli, ад інд. pakku = зялёны + ilai = лісток)

1) невялікая расліна сям. губакветных з пахучым лісцем і дробнымі белымі або фіялетавымі кветкамі, пашыраная ў тропіках;

2) эфірны алей з вельмі моцным пахам, атрыманы з лісця гэтай расліны.

паша́

(тур. paša)

тытул вышэйшых ураднікаў у султанскай Турцыі.

пашалы́к

(тур. pašalik)

правінцыя або вобласць у султанскай Турцыі, якою кіраваў паша.

па́шпарт

(польск. paszport < фр. passeport, ад passe = праход + port = гавань)

1) афіцыйны дакумент устаноўленага ўзору, які засведчвае асобу яго ўладальніка;

2) пасведчанне з асноўнымі звесткамі аб якой-н. машыне, абсталяванні (напр. тэхнічны п. аўтамабіля).