Verbum

патэ́нцыя

(польск. potencja, ад лац. potentia = сіла)

магчымасці, здольнасці, якія скрыты і могуць выявіцца пры пэўных умовах.

патэнцыя́л

(с.-лац. potentialis = магчымы, ад лац. potentia = сіла)

1) сукупнасць наяўных сродкаў, магчымасцей у якой-н. галіне;

эканамічны п. — эканамічныя магчымасці дзяржавы, якія могуць быць выкарыстаны для забеспячэння яе матэрыяльных патрэб;

ваенны п. — сукупнасць эканамічных, маральна-палітычных і ваенных рэсурсаў краіны, якія могуць быць выкарыстаны ёю для вядзення вайны;

2) велічыня, якая характарызуе запас энергіі цела, што знаходзіцца ў пэўным пункце поля (электрычнага, магнітнага і інш.).

патэнцыяласко́п

(ад патэнцыял + -скоп)

электронна-прамянёвы прыбор, які здольны запісваць электрычныя сігналы, захоўваць запіс і ўзнаўляць яго на люмінесцэнтным экране.

патэнцыя́льны

(с.-лац. potentialis = магчымы, ад лац. potentia = сіла)

які існуе ў скрытым выглядзе і можа выявіцца ў пэўных умовах;

п-ая энергія — энергія ўзаемадзеяння цел, якая залежыць толькі ад іх узаемнага размяшчэння.

патэнцыяме́трыя

(ад патэнцыя + -метрыя)

фізіка-хімічны метад колькаснага аналізу, які грунтуецца на вымярэнні электрахімічнага патэнцыялу электрода ў растворы даследуемага рэчыва.

па́тэр

(лац. pater = бацька)

каталіцкі свяшчэннік, а таксама манах у сане свяшчэнніка або дыякана.

патэ́рна

(фр. poteerne)

галерэя пад зямлёй або ўнутры масіўнага збудавання, напр. плаціны.

патэрналі́зм

(ад лац. paternus = бацькоўскі)

паказная дабрачыннасць з мэтай стварэння ілюзіі клопату аб інтарэсах працоўных.

патэрно́стэр

(ням. Paternoster, ад лац. pater noster = бацька наш)

шматкабінны пасажырскі ліфт бесперапыннага дзеяння з адкрытымі кабінамі з боку пасадачных пляцовак на паверхах.

патэ́тыка

(гр. pathetikos = хвалюючы)

усхваляваны тон размовы, літаратурнага твора, музыкі, кіно, тэатральнай пастаноўкі.