Verbum

анлайнавы слоўнік

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е і л н о р с т у ф ы э ю я ’

б в г д ё ж з й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш э я -

палеагеахі́мія

(ад палеа- + геахімія)

раздзел геахіміі, які вывучае хімічны склад Зямлі і хімічныя працэсы ў мінулыя геалагічныя эпохі.

палеаге́н

(ад палеа- + -ген)

першы перыяд кайназою ў геалагічнай гісторыі Зямлі, які пачаўся 570 млн. гадоў назад і цягнуўся 340 млн. гадоў.

палеаге́навы

(ад палеа- + -ген);

п. перыяд — тое, што і палеаген.

Палеаге́я

(ад палеа- + гр. ge, gaia = зямля)

часам вылучаемае зоагеаграфічнае падраздзяленне сушы, якое ўключае Мадагаскарскую, Эфіопскую і Інда-Малайскую зоагеаграфічныя вобласці.

палеагляцыяло́гія

(ад палеа- + гляцыялогія)

раздзел гляцыялогіі, які вывучае леднікі мінулых геалагічных эпох, а таксама гісторыю ўзнікнення і развіцця сучаснага абледзянення Зямлі.

палеагнаты́зм

(ад палеа- + гр. gnathos = сківіца)

тое, што і драмеагнатызм.

палеагра́фія

(ад палеа- + -графія)

дапаможная гісторыка-філалагічная дысцыпліна, якая вывучае графічныя асаблівасці і знешні выгляд старажытных рукапісаў з мэтай прачытаць іх, вызначыць аўтара, час і месца стварэння, аўтэнтычнасць.

палеазаало́гія

(ад палеа- + заалогія)

раздзел палеанталогіі, які вывучае выкапнёвыя рэшткі жывёл.

палеаза́ўр

(ад палеа- + -заур)

вялізная выкапнёвая яшчарка.

палеазо́й

(ад палеа- + -зой)

трэцяя эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі, якая папярэднічае мезазойскай эры і падзяляецца на 6 перыядаў (кембрый, ардовік, сілур, дэвон, карбон, перм).