Verbum

панхраматы́чны

(ад пан- + храматычны)

які мае павышаную адчувальнасць не толькі да ультрафіялетавых, фіялетавых і сініх прамянёў, але і да зялёных, жоўтых і чырвоных (напр. п-ая фотаплёнка).

панцёр

(фр. ponte)

той, хто робіць стаўку супраць банка ў картачнай гульні.

панці́раваць

(фр. ponter)

рабіць стаўку супраць банка ў картачнай гульні.

па́нцыр

(с.-в.-ням. panzier, ад ст.-фр. pancier)

1) спецыяльнае адзенне з пераплеценых металічных кольцаў, якім карысталіся даўней для засцярогі тулава ад удараў халоднай зброі;

2) металічная абшыўка ваенных караблёў, бронепаяздоў;

3) цвёрдае покрыва ў чарапах, кракадзілаў, ракаў.

панцюркі́зм

(ад пан- + тур. turk = турак)

дактрына турэцкіх буржуазна-памешчыцкіх колаў, якая прапагандуе аб’яднанне пад уладай Турцыі ўсіх народаў, што гавораць на цюркскіх мовах.

панчо́ха

(польск. ponczocha, ад с.-в.-ням. puntschuoch)

выраб машыннага або ручнога вязання, які надзяваецца на нагу і заходзіць за калена.

панэ́ль

(ням. Paneel)

1) плоская пліта завадскога вырабу як частка сцяны будынка;

2) драўляная абшыўка або афарбоўка ніжняй часткі сцяны ў памяшканні;

3) частка электрычнага шчыта, пульта кіравання, прыбора, на якой размешчана сігнальная, кантрольная, вымяральная і іншая апаратура;

4) тое, што і тратуар.

панэндэ́мікі

(ад пан- + эндэмікі)

віды (роды, сямействы і інш.) раслін і жывёл, якія жывуць на ўсім зямным шары.

па́па

(ад лац. papa, ад гр. pappas = бацька)

галава рымска-каталіцкай царквы і дзяржавы Ватыкан.

папаверы́н

(ад лац. papaver = мак)

алкалоід, які змяшчаецца ў опіуме; выкарыстоўваецца ў медыцыне як сродак, што супакойвае боль і расшырае сасуды.