Verbum

паліяты́ў

(фр. palliatif, ад лац. palliatus = прыкрыты)

1) лякарства або іншы сродак, які дае часовую палёгку хвораму, але не вылечвае хваробу;

2) перан. сродак, які дае часовы выхад з цяжкага становішча; паўмера.

палм

(англ. palm = далонь)

адзінка даўжыні ў англійскай сістэме мер, роўная 7,62 см.

пало́граф

(ад гр. pallo = трасу + -граф)

прыбор, які рэгіструе вібрацыю суднаў, мастоў, будаўнічых канструкцый.

пало́ній

(н.-лац. polonium, ад с.-лац. Polonia = Польшча)

радыеактыўны хімічны элемент, мяккі серабрыста-белы метал, падобны па сваіх уласцівасцях на тэлур і вісмут, выкарыстоўваецца ў атамнай прамысловасці.

па́лтус

(ад фін. pallas, paltaan = камбала)

прамысловая рыба сям. камбалавых.

палтэрге́йст

(ням. Poltergeist = гном, дамавік, ад poltem = грукатаць + Geist = дух)

дамавік, містычны дух, нябачная істота, якая выяўляе сваю прысутнасць і халерычны тэмперамент шумам і перасоўваннем прадметаў.

палу́ндра

(ад гал. val onder = падзенне ўніз)

выкрык, які перасцерагае аб небяспецы, у мове маракоў і партовых грузчыкаў.

палуцы́т

(англ. pollucite, ад лац. Pollux = імя старажытнарымскага міфічнага героя)

мінерал класа сілікатаў бясколерны, празрысты; руда цэзію.

пальмару́жа

(ад пальма + ружа)

травяністая расліна сям. злакавых, пашыраная ў сухіх раёнах Індыі, на Сайшэльскіх і Зондскіх астравах, з якой здабываюць прыгодны для парфумерыі алей.

пальме́ла

(н.-лац. palmella)

каланіяльная зялёная водарасць сям. пальмелавых, якая пашырана ў прэсных і саланаватых вадаёмах і ў глебах.