Verbum

папіло́ма

(ад лац. papilla = сасок + -ома)

дабраякасная пухліна, якая развіваецца з тканак скуры або слізістых абалонак і мае выгляд сасочкападобнага новаўтварэння.

папі́лы

(лац. papilla = сасок)

разнастайныя адросткі, якія ўтвараюцца ў розных жывёл на розных органах.

папільётка

(фр.papillote)

кавалачак паперы або тканіны, на які накручваюць пасмы валасоў пры халоднай завіўцы.

папіля́рны

(ад лац. papilla = сасок);

п-ныя лініі — рэльефныя лініі на далонях, падушачках пальцаў, падэшвах ног чалавека і малпаў; застаюцца нязменнымі на працягу ўсяго жыцця і строга індывідуальныя, на чым заснавана дактыласкапія.

папірало́гія

(ад папірус + -логія)

дапаможная гістарычная дысцыпліна (адгалінаванне палеаграфіі), якая займаецца вывучэннем старажытных папірусаў.

папі́рус

(лац. papyrus, ад гр. papyros)

1) водная травяністая расліна сям. асаковых з тоўстымі сцёбламі і буйнымі каласковымі суквеццямі, пашыраная ў трапічнай Афрыцы;

2) матэрыял для пісьма са сцяблін гэтай расліны, які вырабляўся егіпцянамі і іншымі народамі ў старажытнасці, а таксама рукапіс на такім матэрыяле.

папі́ст

(польск. papista, ад фр. papiste)

прыхільнік папізму.

паплі́н

(фр. popeline, ад іт. popalino = папскі)

шаўковая, паўшаўковая або баваўняная тканіна з дробным папярочным рубчыкам.

па́прыка

(венг. paprika, ад гр. peperi = перац)

плады стручковага перцу жоўтага, зялёнага, чырвонага колеру.

папуга́й

(тур. papahan, ад ар. babaha)

трапічная лясная птушка з яркім стракатым апярэннем, якая здольна пераймаць розныя гукі, у тым ліку і чалавечую мову.