Verbum

паліхро́мія

(ад гр. polychromos = шматколерны)

1) шматколернасць твораў дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, скульптуры, архітэктуры;

2) палігр. друкаванне некалькімі фарбамі.

паліцма́йстар

(ням. Polizeimeister)

начальнік паліцыі ў буйных гарадах некаторых краін, а таксама ў царскай Расіі.

палі́цыя

(с.-лац. policia, ад гр. politeia = урад, дзяржаўны лад)

адміністрацыйны орган для аховы бяспекі існуючага ладу і падтрымання парадку ў некаторых краінах (напр. крымінальная п., палітычная п.), а таксама асобы, якія служаць у гэтым органе.

палішыне́ль

(фр. polichinelle, ад іт. pulcinella)

камічны персанаж французскага народнага тэатра.

паліэ́др

(гр. polyedros = мнагагранны)

геаметрычнае цела, абмежаванае з усіх бакоў плоскімі многавугольнікамі; шматграннік (напр. куб, паралелепіпед, прызма).

паліяты́ў

(фр. palliatif, ад лац. palliatus = прыкрыты)

1) лякарства або іншы сродак, які дае часовую палёгку хвораму, але не вылечвае хваробу;

2) перан. сродак, які дае часовы выхад з цяжкага становішча; паўмера.

палм

(англ. palm = далонь)

адзінка даўжыні ў англійскай сістэме мер, роўная 7,62 см.

пало́граф

(ад гр. pallo = трасу + -граф)

прыбор, які рэгіструе вібрацыю суднаў, мастоў, будаўнічых канструкцый.

пало́ній

(н.-лац. polonium, ад с.-лац. Polonia = Польшча)

радыеактыўны хімічны элемент, мяккі серабрыста-белы метал, падобны па сваіх уласцівасцях на тэлур і вісмут, выкарыстоўваецца ў атамнай прамысловасці.

па́лтус

(ад фін. pallas, paltaan = камбала)

прамысловая рыба сям. камбалавых.