Verbum

па́нхакс

(н.-лац. panchax)

рыба атрада карпазубых, якая пашырана ў вадаёмах Індыі, Шры-Ланка, Малайскага архіпелага; вядома як акварыумная.

панхраматыза́цыя

(ад пан + гр. chroma, -atos = фарба, колер)

павелічэнне колераадчувальнасці фатаграфічнай эмульсіі ўвядзеннем у яе сенсібілізатараў, якія робяць эмульсію ўспрымальнай да прамянёў любога колеру (параўн. артахраматызацыя).

панхраматы́чны

(ад пан- + храматычны)

які мае павышаную адчувальнасць не толькі да ультрафіялетавых, фіялетавых і сініх прамянёў, але і да зялёных, жоўтых і чырвоных (напр. п-ая фотаплёнка).

панцёр

(фр. ponte)

той, хто робіць стаўку супраць банка ў картачнай гульні.

панці́раваць

(фр. ponter)

рабіць стаўку супраць банка ў картачнай гульні.

па́нцыр

(с.-в.-ням. panzier, ад ст.-фр. pancier)

1) спецыяльнае адзенне з пераплеценых металічных кольцаў, якім карысталіся даўней для засцярогі тулава ад удараў халоднай зброі;

2) металічная абшыўка ваенных караблёў, бронепаяздоў;

3) цвёрдае покрыва ў чарапах, кракадзілаў, ракаў.

панцюркі́зм

(ад пан- + тур. turk = турак)

дактрына турэцкіх буржуазна-памешчыцкіх колаў, якая прапагандуе аб’яднанне пад уладай Турцыі ўсіх народаў, што гавораць на цюркскіх мовах.

панчо́ха

(польск. ponczocha, ад с.-в.-ням. puntschuoch)

выраб машыннага або ручнога вязання, які надзяваецца на нагу і заходзіць за калена.

панэ́ль

(ням. Paneel)

1) плоская пліта завадскога вырабу як частка сцяны будынка;

2) драўляная абшыўка або афарбоўка ніжняй часткі сцяны ў памяшканні;

3) частка электрычнага шчыта, пульта кіравання, прыбора, на якой размешчана сігнальная, кантрольная, вымяральная і іншая апаратура;

4) тое, што і тратуар.

панэндэ́мікі

(ад пан- + эндэмікі)

віды (роды, сямействы і інш.) раслін і жывёл, якія жывуць на ўсім зямным шары.