Verbum

палімо́рфны

(гр. polymorphos)

разнастайны, які бывае ў некалькіх формах.

палімпсе́ст

[гр. palimpseston (biblion) = зноў саскрабаная кніга]

старажытны рукапіс на пергаменце на месцы змытага або сцёртага першапачатковага тэксту.

палінало́гія

(ад гр. poline = тонкі пыл + -логія)

раздзел батанікі, які вывучае пылок і споры раслін.

паліна́рый

(ад лац. pollen, -linis = пылок)

спецыяльнае ўтварэнне на кветцы для пераносу пылку насякомымі або птушкамі.

палінгене́з

(ад гр. palin = зноў + -генез)

1) з’яўленне ў зародка прымет, уласцівых для дарослых форм далёкіх продкаў;

2) пераўтварэнне горных парод шляхам пераплаўлення ў глыбокіх зонах зямной кары.

паліндро́м

(гр. palindromos = які вяртаецца)

слова або словазлучэнне, якія маюць аднолькавы сэнс пры чытанні злева направа і справа налева (напр. казак, дом мод).

Паліне́зія

(ад палі- + гр. nesos = востраў)

адна з асноўных астраўных груп у Акіяніі.

палі́ній

(ад лац. pollen, -linis = пылок)

частка палінарыя ў выглядзе пылковага зерня.

паліно́дыя

(гр. palinodia = перапеў)

пакаянны верш.

паліно́з

(ад лац. polle = мука)

алергічная хвароба, абумоўленая ўдыханнем пылку раслін.