Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

запхаць, ; зак. (разм.).

Пхаючы, запоўніць чым-н.

  • З. сумку пакупкамі.

|| незак. запіхаць, .

запхнуць, ; зак. (разм.).

  1. Уціснуць, упіхнуць куды-н.

    • З. за пазуху кніжку.
  2. Заткнуць, закрыць якую-н. адтуліну.

    • Запхнулі яму анучай рот.

|| незак. запіхаць, і запіхваць, .

|| наз. запіханне, і запіхванне, .

запыніцца, ; зак. (разм.).

Тое, што і спыніцца.

|| незак. запыняцца, .

запыніць, ; зак. (разм.).

Тое, што і спыніць.

|| незак. запыняць, .

|| наз. запыненне, .

запырскаць, ; зак.

  1. Пакрыць пырскамі.

    • З. сурвэтку чарнілам.
  2. Пачаць пырскаць.

|| незак. запырскваць, .

запыт, , м.

  1. Тое, што і запытанне (у 2 знач.).

    • Паслаць з.
  2. Попыт, запатрабаванне.

    • Тавары ў магазіне былі самыя розныя, на што быў з.
  3. Пытанне, звернутае да каго-н. афіцыйна з патрабаваннем растлумачэння.

    • З. народнага дэпутата.

запытальны, .

Які выражае запытанне (у 1 знач.).

  • З. позірк.

|| наз. запытальнасць, .

запытанне, , н.

  1. Пытанне, зварот да каго-н., які патрабуе адказу, тлумачэння.

    • Задаць з.
  2. Патрабаванне афіцыйнага растлумачэння па якой-н. справе.

    • Паслаць з. ва ўстанову.
    • З. ўраду.

запытацца, ; зак. (разм.).

Тое, што і запытаць (у 1 знач.).

  • З. пра сяброў.

|| незак. запытвацца, .

запытаць, ; зак.

  1. Звярнуцца да каго-н. з пытаннем з мэтай даведацца, высветліць што-н.

    • Запытай, калі ён вернецца дадому.
  2. што або чаго. Звярнуцца з якой-н. просьбай, папрасіць аб чым-н.

    • З. дазволу.
  3. каго-што аб чым, пра што. Зрабіць запыт (у 1 знач.) куды-н., запатрабаваць што-н. у каго-н.

    • З. меркаванне рэдакцыі.

|| незак. запытваць, .