Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

запінка2, , ж.

Замінка, затрымка ў гаворцы, выкліканая цяжкасцю ў Падборы слоў, у вымаўленні.

  • Адказаць урок без запінкі (гладка, бойка).

запіс, , м.

  1. гл. запісаць.

  2. Тое, што запісана.

    • Блакнот з запісамі.
  3. Дакумент, акт (уст.).

    • Даравальны з.

запісацца, ; зак.

  1. Запісаць сябе ў спіс, у склад чаго-н.

    • З. на прыём да ўрача.
  2. Захапіўшыся пісаннем чаго-н., забыцца на час (разм.).

    • Я так запісаўся, што не заўважыў, як прайшоў час.
  3. Зарэгістраваць у загсе свой шлюб (разм.).

запісаць, ; зак.

  1. Адзначыць пісьмова для памяці.

    • З. лекцыю.
  2. Нанесці (голас, музыку і пад.) на плёнку з дапамогай спецыяльнага апарата.

    • З. на плёнку песню.
  3. Унесці ў спіс, уключыць у склад чаго-н.

    • З. на прыём.

|| незак. запісваць, .

|| наз. запісванне, і запіс, .

  • Магнітафонны запіс.

запіска, , ж.

  1. Лісток паперы з запісам, кароценькае пісьмо.

  2. Кароткі пераказ у пісьмовай форме якой-н. справы.

    • Дакладная з.
  3. мн. Лісты з запісамі.

    • Чытаць лекцыі па запісках.
  4. мн. Літаратурны твор у форме мемуараў, успамінаў.

    • Запіскі пісьменніка.
  5. мн. Як частка назвы некаторых навуковых часопісаў.

    • Вучоныя запіскі універсітэта.

запісны, .

Запісная кніжка - род сшытка маленькага фармату для розных запісаў.

запіць1, ; зак.

Выпіць што-н., заглушаючы непрыемны смак або аблягчаючы праглынанне чаго-н.

  • З. лякарства вадой.

|| незак. запіваць, .

запіць2, ; зак.

Пачаць п’янстваваць.

  • З. на цэлы тыдзень.

|| незак. запіваць, .

заплаканы, .

Са слядамі слёз.

  • З твар.

заплакаць, ; зак.

Пачаць плакаць.

  • З. ад крыўды.