Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

завіліна, , ж.

Выгіб, звіліна.

  • З. ракі.

завілісты, .

З завілінамі, звілісты.

  • Завілістая дарога.

|| наз. завілістасць, .

завінаваціцца, ; зак. (разм.).

Узяць у доўг, стаць даўжніком.

  • Я суседцы завінавацілася дваццаць тысяч рублёў.

|| незак. завінавачвацца, .

завінавачанасць, , ж.

Наяўнасць даўгоў, доўгу.

  • Спагнаць з.

завінуцца, ; зак. (разм.).

Спешна і старанна пачаць рабіць што-н.

  • З. і за гадзіну ўсё зрабіць.

|| незак. завінацца, .

завіруха, , ж.

  1. Мяцеліца, завея.

    • Узнялася з.
  2. перан. Неспакой, сумятня, бязладзіца (разм.).

    • Ваенная з.

|| прым. завірушны, .

завітаць, ; зак.

Зайсці, заехаць куды-н. на кароткі час, заглянуць.

  • З. да сябра.

|| незак. завітваць, .

завіток, , м.

Што-н., што ўтварае хвалістую лінію, спіраль.

  • З. валасоў.

завітушка, , ж.

Тое, што і завіток.

завіўка, , ж.

  1. гл. завіць.

  2. Прычоска з завітымі валасамі.

    • Кароткая з.