Verbum

замест, прыназ.

Узамен каго-, чаго-н.

• Узяць адну кнігу з. другой.
• Пайду на дзяжурства з. цябе я.

замесці, ✂; зак.

1. Падмятаючы, сабраць у адно месца ці аддаліць убок.

   • З. смецце ў куток.

2. Пакрываючы чым-н. сыпкім, закрыць, засыпаць.

   • Мяцеліца замяла дарогу.
   • З. сляды злачынства (перан. утаіць).

|| незак. замятаць, ✂.

заметка, ✂, ж.

1. Знак, зроблены на чым-н., метка.

   • З. на дрэве.

2. Кароткі запіс.

   • Зрабіць заметку ў блакноце.

3. Кароткае паведамленне ў друку.

   • З. ў газеце.

◊

• На заметку ўзяць каго-што (разм.) — звярнуўшы на каго-, што-н. увагу, запомніць, запісаць.

|| прым. заметачны, ✂.

заметны, ✂ (разм.).

Такі, якога можна заўважыць, убачыць.

• З. след удару.

|| наз. заметнасць, ✂.

замеціць, ✂; зак. (разм.).

1. каго-што і са злуч. уступальны. «што», «як». Убачыць, угледзець.

   • З. удалечыні агеньчык.
   • З., што слухачы стаміліся.

2. Адзначыць у памяці, запомніць, памеціць, прымеціць.

   • З. падазронага чалавека.
   • З. дарогу ў лесе.

замець, ✂, ж.

Завіруха, мяцеліца або снег, які вецер пераганяе па зямлі.

• На дварэ круціла з.
• Па дарозе слалася з.

замёрзлы, ✂ і замерзлы, ✂.

1. Зацвярдзелы ад холаду; пакрыты ледзяной коркай.

   • Замёрзлая гразь.
   • Замёрзлыя вокны.
   • Замёрзлыя пальцы (моцна азяблыя).

2. Які загінуў, памёр ад холаду.

   • З. чалавек.

замілавальны, ✂.

Які выклікае або выражае замілаванне.

• Замілавальнае дзіця.
• Замілавальная ўхмылка.

|| наз. замілавальнасць, ✂.

замілаванне, ✂, н.

Пачуццё пяшчоты да каго-, чаго-н., любаванне кім-, чым-н.

• Слёзы замілавання.
• Прыйсці ў з.

замілавацца, ✂; зак.

Прыйсці ў замілаванне.

|| незак. замілоўвацца, ✂.