Verbum

закарковачны, ✂.

Прызначаны для закаркоўвання.

• Закарковачная машына.

закарміць, ✂; зак.

Празмерным кармленнем адбіць ахвоту да яды або залішне насыціць.

• З. дзіця.

|| незак. закормліваць, ✂.

закарузлы, ✂.

1. Агрубелы, шурпаты.

   • Закарузлыя рукі.

2. перан. Адсталы, закаснелы.

   • Закарузлая душа.

|| наз. закарузласць, ✂.

закарузнуць, ✂; зак.

Стаць закарузлым.

• Рукі закарузлі.
• З. у сваіх звычках.

закарцець, ✂; безас.; зак. (разм.).

Моцна захацецца.

• Мне закарцела купіць лыжы.

закарчанелы, ✂ (разм.).

Вельмі азяблы, здранцвелы ад холаду.

• Закарчанелыя рукі.

|| наз. закарчанеласць, ✂.

закарэлы, ✂.

1. Які засох, ператварыўся ў корку.

   • Закарэлая гразь.

2. Пакрыты засохлай граззю, кроўю і пад., карэлы.

   • З. бінт.

закарэць, ✂; зак.

1. Засохнуць, ператварыцца ў корку.

   • Кроў закарэла.

2. Пакрыцца засохлай граззю, кроўю і пад.

   • Рукі закарэлі ад гразі.

|| незак. закарваць, ✂.

закасаваць, ✂; зак.

Закрэсліць, выкрасліць.

• З. радок у вершы.
• З. каго-н. у спісе.

|| незак. закасоўваць, ✂.

закасацца, ✂; зак.

1. Загнуўшыся, падняцца, задрацца ўгору.

   • Рукаў закасаўся.

2. Закасаць сабе рукавы, полы і пад. (разм.).

   • Закасайся, каб не памачыць штаны.

|| незак. закасвацца, ✂.