Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

залежы, .

  1. Месца залягання карысных выкапняў (спец.).

    • Залежы медзі.
  2. Няходкі, заляжалы тавар.

    • На складах залежы тавараў.

|| прым. залежны, .

залезці, ; зак.

  1. Падняцца, забрацца.

    • З. на дрэва.
  2. у што. Увайсці, пранікнуць куды-н. (разм.).

    • З. ў машыну.
    • З. ў ваду.
    • З. ў кішэню.

  • Залезці ў доўг — стаць даўжніком каго-н.

|| незак. залазіць, .

залетась, прысл.

Два гады назад.

  • Гэта адбылося з.

залеташні, .

Які папярэднічае леташняму, які адбыўся залетась або захаваўся ад пазамінулага года.

  • З. год.
  • Залеташнія падзеі.

залётнік, , м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын.

|| прым. залётніцкі, .

  • Залётніцкія паводзіны.

залётны1 прым.

Які выпадкова або ненадоўга заляцеў куды-н.

  • Залётная птушка.

залётны2 прым.

Звязаны з залётамі; які выражае заляцанне.

  • Залётныя позіркі.

залёты, .

Імкненне выклікаць прыхільнасць жанчыны, заляцанне.

заліваць, ; незак.

  1. гл. заліць .

  2. Ілгаць, расказваць байкі (разм. неадабр.).

    • Не залівай, усё роўна не паверым.
  3. Многа, часта піць (разм.).

    • Апошні час ён вельмі залівае.

залівісты, .

Гучны, пералівісты, з бесперапыннымі пераходамі з аднаго тону ў другі.

  • З. смех.
  • З. звон званка.

|| наз. залівістасць, .