Verbum

закапаць​¹, ✂; зак.

1. Запэцкаць каплямі, абкапаць.

   • З. сурвэтку чарнілам.

2. Капаючы, увесці куды-н. (разм.).

   • З. лякарства ў нос.

|| незак. закапваць, ✂.

закапаць​², ✂; зак.

Пачаць капаць.

• Закапаў дождж.
• Закапалі слёзы з вачэй.

закапаць​³, ✂; зак.

1. Паклаўшы ў паглыбленне, засыпаць.

   • З. скарб.

2. Засыпаць, зараўнаваць.

   • З. яму.

|| незак. закопваць, ✂.

закапёршчык, ✂, м. (разм.).

Завадатар, верхавод.

|| ж. закапёршчыца, ✂.

|| прым. закапёршчыцкі, ✂.

закапыліць, ✂; зак. (разм.).

Скрывіць, надзьмуць (губы), выражаючы крыўду, незадаволенасць і пад.

• З. губы.

|| незак. закапыльваць, ✂.

закаравець, ✂; зак. (разм.).

Зрабіцца каравым, закарэць (у 2 знач.).

• Анучы закаравелі.

закаранелы, ✂.

Застарэлы, які цяжка паддаецца зменам.

• Закаранелая хвароба.
• Закаранелыя звычкі.

|| наз. закаранеласць, ✂.

закаранець, ✂; зак.

1. Трывала замацавацца, укараніцца.

   • Хвароба закаранела.

2. у чым. Поўнасцю аддацца якім-н. звычкам.

   • З. у сваіх прывычках.

закаркавацца, ✂; зак.

Заткнуцца, закупорыцца.

• Бутэлька добра закаркавалася.

|| незак. закаркоўвацца, ✂.

закаркаваць, ✂; зак.

Заткнуць коркам (бутэльку і пад.).

|| незак. закаркоўваць, ✂.

|| наз. закаркоўванне, ✂ і закаркоўка, ✂.