Verbum

самакіраванне, ✂, н.

1. Права якой-н. арганізацыі, таварыства, гаспадарчай, адміністрацыйнай адзінкі вырашаць сваімі, мясцовымі сіламі пытанні свайго ўнутранага кіравання.

   • Студэнцкае с.

2. Права дзяржаўнай адзінкі мець свае ўрадавыя органы, вырашаць пытанні ўнутранага заканадаўства і кіравання.

|| прым. самакіравальны, ✂.

самакрутка, ✂, ж. (разм.).

Самаробная папяроса.

• Выкурыць самакрутку.

самакрытыка, ✂, ж.

Крытыка недахопаў у сваёй рабоце, крытычныя адносіны да сваіх памылак, недахопаў.

• Разгортванне крытыкі і самакрытыкі.

|| прым. самакрытычны, ✂.

самакрытычны, ✂.

Які адносіцца сам да сябе крытычна; які заключае ў сабе самакрытыку.

• Самакрытычнае выступленне.

|| наз. самакрытычнасць, ✂.

самалёт, ✂, м.

Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра, з рухавіком і нерухомымі крыламі.

• Транспартны с.
• Ваенны с.

◊

• Дыван-самалёт — у казках: чарадзейны дыван, на якім героі пералятаюць па паветры ў любое месца.

|| прым. самалётны, ✂. Самалётнае абсталяванне.

самалёта...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да самалётаў, напр. самалётабудаўнік, самалётарамонтны.

самалётабудаванне, ✂, н.

Вытворчасць самалётаў.

|| прым. самалётабудаўнічы, ✂.

самалётаваджэнне, ✂, н.

Тэорыя і практыка ваджэння самалётаў.

самалюбівы, ✂.

Які вылучаецца абвостраным самалюбствам.

• С. характар.

самалюбства, ✂, н.

Пачуццё ўласнай годнасці, якое звычайна спалучаецца з раўнівымі адносінамі да думкі пра сябе іншых людзей.

• Хваравітае с.