самакіраванне назоўнік | ніякі род
-
Права якой-н. арганізацыі, таварыства, гаспадарчай, адміністрацыйнай адзінкі вырашаць сваімі, мясцовымі сіламі пытанні свайго ўнутранага кіравання.
- Студэнцкае с.
-
Права дзяржаўнай адзінкі мець свае ўрадавыя органы, вырашаць пытанні ўнутранага заканадаўства і кіравання.
|| прыметнік: самакіравальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)